ကျောက်ဖရုံသီးဟာ နွယ်ပင်မျိုးနွယ်ဝင် ဖြစ်ပြီး အသီးနဲ့ အညွှန့်ကို စားကြပါတယ်။ ကျောက်ဖရုံမှာ အချိုနဲ့ အခါးဆိုပြီး အရသာ နှစ်မျိုး ကွဲပြားပါတယ်။ အခါးမျိုးကတော့ အလုံးအနည်းငယ်သေးပြီး အချိုမျိုးကတော့ အလုံးကြီးမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။
ကျောက်ဖရုံသီးကို လက်တင်ဘာသာဖြင့် Benincasa Cerifera ဟုခေါ်ပြီး အင်္ဂလိပ် ဘာသာဖြင့် White Ground Melon ဆိုပြီး ခေါ်ကြပါတယ်။ ကျောက်ဖရုံသီးဟာ အားကိုတိုးပွားစေခြင်း၊ သုတ်ကို တိုးပွား စေခြင်း၊ ဝမ်းမီးကိုတောက်စေခြင်း၊ ဆီးအိမ်ကို သန့်စင်စေခြင်း၊ သည်းခြေကိုနိုင်ခြင်း၊ သွေးလေရောဂါတို့ကို ပျောက်ကင်းစေနိုင်ခြင်း အစရှိတဲ့ အစွမ်းသတ္တိတွေ ရှိပါတယ်။
ကျောက်ဖရုံသဟာည် ချောင်းဆိုးရောဂါ၊ ပန်းနာရင်ကျပ်ရောဂါများကို ကျောက်ဖရုံမြစ်အား အမှုန့်ပြု၍ ရေနွေးဖြင့် တိုက်ကျွေး ကုသပျောက် ကင်းစေသည်ဟုလည်းကောင်း၊ ဝမ်းရောဂါကို ကျောက်ခရ့ုပွင့် သုံးမူးသားကိုကြိတ်၍ ကျွေးပါက ကုသပျောက်ကင်းစေနိုင်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဝမ်းတွင်းပိုး(သံကောင်)စည်များကို ကျောက်ဖရုံ အစေ့(၅)မတ်သားကို ကြိတ်၍ ဆီဖြင့်ဖျော်သောက် စေပြီး ဝမ်နူးဆေးကို တိုက်ကျွေးပါက ဝမ်းတွင်း ပိုးများ ကျသည်ဟု သိရပါတယ်။
ကျောက်ဖရုံသီးပွင့်ကို ကြိတ်ပြီးစားရင် ဝမ်းရောဂါကို သက်သာစေနိုင်ပါတယ်။ အဆုတ်ရောဂါကြောင့် အားအင်ကုန်ခမ်းနေရင်လည်း အသီးကို ချက်စားပေးပါ။ ကျောက်ဖရုံသီးဟာ ကျောက်ကပ်ရောဂါသည်တွေ အတွက် အထူးဆေးတစ်လက်ပါပဲ။ ကျောက်ဖရုံရည်ကို ဝက်ရူးနာ၊ လေနာ နဲ့ အရူးရောဂါတွေ အတွက် အသုံးပြုကြပါတယ်။ ကျောက်ကပ်ဖောရောင်ခြင်းနှင့် အသည်းရောင်အသားဝါရောဂါများအတွက် ကျောက်ဖရုံသီးသတ္တုရည်ကို သကြားနှင့် ရောစပ်တိုက်ကျွေးလို့ ရပါတယ်။
ကိုးကားများ။ ။ ရှင်နာဂသိန် ပုံပြဆေးအဘိဓါန်။မြန်မာ့ ဆေးဖက်ဝင်အပင်များ။ ဆရာဦးသာတင့် ပုဂ္ဂလ ကျမ်း Online Data များ။
